Roberto Bolaño geeft ons 12 tips voor het schrijven van verhalen

Helaas heeft Roberto Bolaño ons lang geleden verlaten, met name bijna 13 jaar geleden. Maar gelukkig ook, naast zijn prachtige werken zoals "The Wild Detectives" o Killer hoeren (om er maar twee te noemen, voorlopig), liet hij ons een aantal tips achter.

Roberto Bolaño geeft ons 12 tips voor het schrijven van verhalen, af en toe een nogal 'gewaagd' advies ... Het beste is dat je jezelf beoordeelt, onze lezers, vooral degenen die zich toeleggen op de nobele en delicate schrijfkunst:

1. Pak verhalen nooit een voor een aan, eerlijk gezegd kan men hetzelfde verhaal schrijven tot op de dag van zijn dood.
2. U kunt de verhalen het beste met drie of vijf tegelijk schrijven. Als je merkt dat je genoeg energie hebt, schrijf ze dan met negen tegelijk of vijftien tegelijk op.
3. Voorzichtig! De verleiding om ze met twee tegelijk te schrijven is net zo gevaarlijk als jezelf eraan te wijden ze een voor een te schrijven, maar het bevat hetzelfde vuile en plakkerige spel van liefdevolle spiegels.
4. Je moet Quiroga lezen, je moet Felisberto Hernández lezen en je moet Jorge Luis Borges lezen. Je moet Rulfo, Monterroso, García Márquez lezen. Een schrijver van korte verhalen die een beetje waardering heeft voor zijn werk, zal nooit Camilo José Cela of Francisco Umbral lezen. Ja, hij zal Cortázar en Bioy Casares lezen, maar zeker niet Cela en Umbral.
5. Ik herhaal het nog een keer voor het geval het niet duidelijk is: Cela en Umbral, zelfs niet in de schilderkunst.
6. Een verteller moet moedig zijn. Het is triest om toe te geven, maar dat is het wel.
7. Vertellers scheppen er vaak op Petrus Borel te hebben gelezen. Het is zelfs berucht dat veel vertellers Petrus Borel proberen te imiteren. Grote fout: ze zouden Petrus Borel in kleding moeten imiteren! Maar de waarheid is dat ze nauwelijks iets van Petrus Borel weten! Niet van Gautier, niet van Nerval!
8. Nou: laten we een akkoord bereiken. Lees Petrus Borel, kleed je als Petrus Borel, maar lees ook Jules Renard en Marcel Schwob, lees vooral Marcel Schwob en ga vandaar naar Alfonso Reyes en vandaar naar Borges.
9. De waarheid is dat we met Edgar Allan Poe allemaal genoeg zouden hebben.
10. Denk aan punt negen. Denk aan negen. Indien mogelijk: op je knieën.
11. Sterk aanbevolen boeken en auteurs: De lo sublime, del Pseudo Longino; de sonnetten van de ongelukkige en dappere Philip Sidney, wiens biografie Lord Brooke schreef; De bloemlezing van Lepel Rivierdoor Edgar Lee Masters; Voorbeeldige zelfmoordenvan Enrique Vila-Matas.
12. Lees deze boeken en lees ook Tsjechov en Raymond Carver, een van de twee is de beste verteller die deze eeuw heeft gegeven.

Als we naar deze tips kijken, zijn een aantal dingen ons duidelijk:

• Roberto Bolano Ik heb geen verhaal geschreven, het afgemaakt en toen aan een ander begonnen, maar Ik schreef meerdere verhalen tegelijk, van wat hij zegt in zijn tips 1 en 2.
• Roberto Bolaño hield helemaal niet van de literatuur die Cela en Francisco Umbral schreven. Om de waarheid te zeggen, het lijkt er eerder op dat hij haar haatte, vanwege de felle straf die hij uitspreekt in zijn concilies 4 en 5.
• Roberto Bolano was dol op de verhalen van Edgar Allan Poe (Ik durf te zeggen dat terwijl hij erover praat, hij ze verschillende keren heeft herlezen).
• Hij noemt Borges twee keer, waaruit we afleiden dat hij een trouwe volgeling was van het werk van deze Argentijnse schrijver.
• Hij was geen egocentrische schrijver, zoals vele anderen ... Hij beveelt geen enkele van zijn verhalenboeken aan.

Documentaire over Roberto Bolaño

Vervolgens laten we je zo goed achter documentaire over Roberto Bolaño (geüpload naar het YouTube-kanaal: "Someday ergens"). De duur is 58:59 minuten. Het werd uitgezonden op zijn dag op de show "Essentieel" van La 2 de TVE. Daarin worden de mensen die het dichtst bij zijn omgeving staan ​​geïnterviewd, met bijzondere aandacht voor zijn laatste jaren in Spanje. Ontmoet hier deze "arme" schrijver die altijd een sober en pretentieloos leven leidde. Natuurlijk een grote literaire rijkdom.

In de documentaire zie je ook auteurs als Jorge Herralde, Vargas Llosa of Pere Gimferrer.

U zult in staat zijn om gegevens net zo persoonlijk te kennen als het feit dat een arts hem als kind een tijdlang verbood om te lezen vanwege zijn "zieke verslaving aan lezen".

Zinnen en citaten door Roberto Bolaño

• "Eenzaamheid is in staat verlangens te genereren die niet overeenkomen met het gezond verstand of de realiteit."

• We hebben allemaal een domme voorouder. We vinden allemaal op een bepaald punt in ons leven het spoor, de weifelende voetafdrukken van de saaiste van onze voorouders, en als we naar dat ongrijpbare gezicht kijken, beseffen we met verbazing, met ongeloof en met afschuw dat we nadenken over onze eigen gezicht dat hij naar ons knipoogt en vriendelijke gezichten naar ons trekt vanaf de bodem van een put.

• "Er zijn zelfmoorden die meesterwerken zijn."

• Al het Viscerale Realisme was een liefdesbrief, de krankzinnige branie van een idiote vogel in het maanlicht, iets nogal vulgair en onbelangrijks.

• De doden zijn waardeloos. Hoe gaat het met ze? - Het enige wat ze doen is het geduld van de levenden verknoeien.

• «Ik stap op de motor en steek de straten over waar vreemdere mensen dan jij en ik me klaarmaken om een ​​leuke zaterdag door te brengen, een zaterdag die aan hun verwachtingen voldoet, dat wil zeggen een trieste zaterdag die nooit zal belichaamd worden in wat werd gedroomd, zorgvuldig gepland, op een zaterdag als elke andere, dat wil zeggen een felle en dankbare zaterdag, kort en vriendelijk, gemeen en verdrietig ».

• "Mijn land is mijn zoon en mijn bibliotheek."

• "... in de aard van de poëzie van Borges schuilt intelligentie en ook moed en wanhoop, dat wil zeggen het enige dat aanzet tot nadenken en dat een poëzie levend houdt".

• "Ik geloof niet in ballingschap, vooral niet in ballingschap als dit woord samengaat met het woord literatuur."

• «Van een schrijver als Günter Grass kan men zelfs op het sterfbed een meesterwerk verwachten, al lijkt voorlopig alles erop te wijzen dat Mijn eeuw (Alfaguara) wordt de voorlaatste van zijn grote boeken ».