
Roberto Corral. Fotografie: website van de auteur
Robert Corral werd geboren in Madrid in 1961) en studeerde af in kunstgeschiedenis. Zijn professionele leven is ontwikkeld in onderwijs. Zijn literaire carrière begon met een boek van verhalen van kinderen en heeft al twee romans gepubliceerd: De route van botten y De geur van de golven, die finalist was voor de Nadalprijs.
Nu combineert hij zijn passie voor schrijven met de richting van CULTUREST, a Spaanse en Spaanse cultuurschool voor buitenlanders. Zijn laatste roman is Hispania-gala. Koningin en slaaf, waar ze voor het eerst het historische genre betreedt met een portret van de figuur van Elia Gala Placidia, die koningin van de Goten en keizerin van Rome was, dochter, echtgenote, zus en moeder van keizers, maar ook gijzelaar en slaaf. Dat pakte heel goed uit, want hij won de laatste Edhasa-prijs voor historische verhalen. In deze interview Hij vertelt ons over haar en vele andere zaken. Ik dank u voor uw tijd en vriendelijkheid.
Roberto Corral-Interview
- HUIDIGE LITERATUUR: In uw nieuwste roman, Gala de Hispania, raakt u voor het eerst het historische genre aan. Wat vertel je ons erin en waarom zal het interessant zijn?
ROBERTO CORRAL: Het zal zeker interessant zijn, omdat Dit is een personage met een kronkelig en tegelijkertijd avontuurlijk leven.. Ook omdat het gaat over het leven van een buitengewone vrouw die onbegrijpelijk onbekend is ondanks de duizend wisselvalligheden die het bestaan ervan omringden. Op dezelfde manier zal de tijd waarin hij leefde belangstelling wekken: de vijfde eeuw, een cruciale eeuw voor het Romeinse Rijk (eerst de verdeling ervan, daarna de definitieve val ervan) en voor de vorming van wat het toekomstige Europa zal zijn. En het zal ook interessant zijn, en vooral omdat het een geschiedenis van mensen, van wat ze leefden, leden en liefhadden. In de roman kun je de liefde voelen en zelfs aanraken: de liefde tussen Helpidia en Gala, de liefde tussen Maia en Helpidia, de liefde tussen Gala en Ataúlfo... En de liefde van andere mensen trekt altijd aan omdat het de onze oproept. Ja, het zal zonder twijfel interessant zijn.
- AL: Kun je je een van je eerste lezingen herinneren? En het eerste wat je schreef?
RC: Hoewel het misschien vreemd lijkt, was mijn eerste grote lezing dat wel la Iliada. Ik herinner me dat mijn leraar, Don Agustín, mij het boek leende. Het leek een daad van groot vertrouwen in mij en ik bladerde er met uiterste zorg doorheen, zodat de pagina's niet beschadigd raakten en ik het op dezelfde manier kon retourneren als waarop ik het ontvangen had. Ik denk dat ik er niet veel van begreep (ik was negen jaar oud), maar mijn verlangen om te leren was al gewekt.
Wat het eerste wat ik schreef betreft, dat was zo een verhaal voor mijn kinderen bevoegd Gulo, de olifant met anorexia. Later werden hier nog vier verhalen aan toegevoegd en publiceerde uitgeverij Messenger met de vijf een boek.
- AL: Een toonaangevende auteur? U kunt er meerdere kiezen en uit alle periodes.
RC: Amin Maalouf, Paulus oester en juli Verne, in mijn jeugd.
Personages en gewoonten
- AL: Welk personage had je graag willen ontmoeten en creëren?
RC: Ontmoeting met mijn jeugdidool: de prins Ben-Hur. Wat het creëren betreft, aan Vito Corleone.
- AL: Zijn er speciale gewoonten of gewoonten als het gaat om schrijven of lezen?
RC: Ik slaap altijd met een notitieboekje in mijn nachtkastje 's avonds om snel ideeën op te schrijven die bij mij opkomen voordat ik naar bed ga of 's nachts. Een andere gewoonte is om in te schrijven papieren tafelkleden in cafés waar ik meestal eet.
- AL: En je favoriete plaats en tijd om het te doen?
RC: Schrijven nacht in de rechterhoek van de sofa vanuit mijn woonkamer (mijn huis), met mijn hond aan de voeten. Sommige schrijvers worden vergezeld door hun muzen (wat een geluk!), mijn hond doet het voor mij. Hij snurkt en geeft me meestal geen enkel idee.
- AL: Van welke andere genres hou je?
RC: De klassiek en de komische roman.
Huidige vooruitzichten
- AL: Wat lees je nu? En schrijven?
RC: Op dit moment ben ik aan het lezen Nancy's proefschrift, door Ramón J. Afzender. EN Ik ben aan een nieuwe historische roman begonnen. Ik zit in een zeer eerste fase: het verzamelen en ordenen van de documentatie en het schrijven van losse zinnen, ideeën... De hoofdpersoon zal deze keer de hoofdrol spelen Romulus Augustulus, de laatste keizer van het West-Romeinse rijk. Dat wil zeggen: ik zal me blijven onderdompelen in die opwindende 5e eeuw die ik in het begin noemde.
- AL: Hoe denk je dat de publicatiescène is?
RC: Ik werk niet in een uitgeverij, maar ik denk dat nieuwe technologieën hebben invloed. We moeten erop vertrouwen dat goede boeken en goede lezers nooit zullen ontbreken.
- AL: Hoe ga je om met het huidige moment waarin we leven?
RC: Verwachtend voor de vele overeenkomsten met de val van het Romeinse Rijk: migratiebewegingen, de kwetsbaarheid van instellingen, de neiging tot territoriale fragmentatie, het heidendom van de 5e eeuw zou vergelijkbaar zijn met de religieuze atonie van de eeuw waarin we leven, oorlogen en vooroorlogse situaties... We hebben alleen Attila nodig.