Het belachelijke idee om je niet meer te zien
Het belachelijke idee om je niet meer te zien is een roman geschreven door de bekroonde Spaanse journalist, kroniekschrijver, essayist en auteur Rosa Montero. Het werk werd op 28 februari 2013 gepubliceerd door het uitgeverslabel Seix Barral, eigendom van Planeta. Na de release heeft het boek overwegend positieve recensies ontvangen van critici en het lezerspubliek.
In zijn boek Rosa Montero behandelt een van de meest gevoelige onderwerpen uit de westerse geschiedenis: verdriet. Om dit te doen combineert ze haar eigen gevoelens en ervaringen met betrekking tot het verlies van haar man, en kadert ze in het leven van Marie Curie, een vrouw die de geschiedenis heeft veranderd en die zelfs vandaag de dag nog steeds een inspiratiebron is voor duizenden meisjes over de hele wereld. wereld.
Synopsis van Het belachelijke idee om je niet meer te zien
Een boek over het goede leven en de mooie dood
Het zou een understatement zijn om te beweren dat Rosa Montero haar kennis van literaire kronieken gebruikt om twee verhalen te vertellen: die van haarzelf en die van Marie Curie. Nee, de auteur doet veel meer dan dat. De dood als excuus nemen – wat een vreselijk deel is en dat niemand zou moeten ervaren zo jong te zijn als de respectieve echtgenoten van deze dames –, spreekt over de kans om te leven.
Er zijn mensen die in staat zijn om te overwinnen, wier veerkracht alle plannen doorbreekt. Daar gaat deze roman over. Het begon allemaal toen Montero de dagboeken las die Marie Curie had geschreven na de vroegtijdige dood van haar echtgenoot Pierre. Geschokt besloot de Spanjaard een volume te creëren halverwege het persoonlijke geheugen en het collectieve geheugen.
De ideeën van een vrouw die haar tijd onder ogen zag
Met de geweldige bijdragen van Marie Curie op de achtergrond, Montero bedenkt een plot waarin wordt besproken hoe je met pijn om kunt gaan van verlies in een ongelijke context, maar ook van de relaties tussen mannen en vrouwen, de voordelen van seks, het mooie leven en de goede dood, degenen die gepassioneerd zijn door wetenschap, de onwetenden die hen in twijfel trekken en de reddende kracht van de literatuur.
Bovendien gaat het in op de manier waarop sommige mensen de wijsheid hebben om volledig en licht van het leven te leren genieten, ondanks hoe donker de omstandigheden ook zijn. Het belachelijke idee om je niet meer te zien Het is een lezing over kracht, maar ook over de schepping en hoe deze een springplank wordt naar vrijheid, harmonie en mentale verruiming.
Structuur van Het belachelijke idee om je niet meer te zien
deze werk van Rosa Montero Het is verdeeld in zestien hoofdstukken en een laatste deel gewijd aan dankbetuigingen en conclusies. Tegelijkertijd, bevat een bijlage met het dagboek dat Marie Curie tussen april 1906 en april 1907 schreef, een periode waarin hij rouwde om de dood van zijn echtgenote. Op dezelfde manier zijn de verschillende biografieën waarnaar wordt verwezen daar bijgevoegd.
In die zin verzamelt de auteur verschillende materialen, zoals het boek geschreven in 1937 door de jongste dochter van Marie en Pierre Curie, Éve Curie, de biografie geschreven door Bárbara Goldsmith in 2005, die van Sarah Dry uit 2006, het wetenschappelijke boek gepubliceerd van José Manuel Sánchez Ron in 2009 en die van Belén Yuste in 2011. De bibliografie diende om Curie's sociale context en zijn persoonlijke uitdagingen te begrijpen.
De figuur van Marie Curie
Een van de hoogtepunten van het boek is hoe Montero het leven van Marie Curie, een vrouw die haar tijd vooruit was, verweeft met haar eigen ervaringen. De Française was een pionier op het gebied van de wetenschap en haar leven werd gekenmerkt door buitengewone prestaties, zoals de eerste vrouw zijn die een Nobelprijs wint en de eerste persoon die deze in twee verschillende disciplines (natuurkunde en scheikunde) verkrijgt.
Ondanks deze successen was haar leven echter ook gevuld met uitdagingen en tragedies, vooral de dood van Pierre, een verwoestende klap waarvan ze nooit volledig herstelde. Vooral met betrekking tot dit onderwerp benadrukt Montero de kracht en kwetsbaarheid van Curie, die niet alleen te maken kregen met rouw, maar ook moesten vechten tegen de vooroordelen van de samenleving.
Dit komt omdat de meerderheid vrouwen niet positief beoordeelde op wetenschappelijk gebied. Door deze analyse Montero benadrukt de voortdurende strijd van vrouwen om erkend te worden in door mannen gedomineerde vakgebieden, een onderwerp dat vandaag de dag nog steeds relevant is.
Reflecties op feminisme en het leven
Het boek is niet zomaar een biografie of een essay over rouw. In werkelijkheidgebruikt de auteur de figuur Curie als uitgangspunt om na te denken over universele thema’s zoals feminisme, moederschap, liefde, dood en overleven. De ervaringen van beide vrouwen – Curie en Montero – raken elkaar, hoewel gescheiden door eeuwen en contexten, in hun meest menselijke essentie.
De schrijver stelt de rol van vrouwen in de geschiedenis in vraag, de verwachtingen en beperkingen die de samenleving heeft opgelegd en nog steeds oplegt, evenals de manieren waarop zij hun weg vinden naar die ruimtes. Door haar reflecties krijgt het boek een bredere dimensie, waarbij het de vrouwelijke situatie en de voortdurende strijd voor gelijkheid behandelt.
Stijl: tussen intimiteit en universaliteit
Het belachelijke idee om je niet meer te zien Het heeft een hybride stijl. Montero harmoniseert het autobiografische verhaal met het essay, waardoor de lezing zowel persoonlijk als universeel aanvoelt. Zijn toon is intiem, alsof hij rechtstreeks tot de lezer spreekt, waardoor een diepe emotionele band ontstaat.. Door haar schrijven laat de Spanjaard zien hoe literatuur een toevluchtsoord en een hulpmiddel kan zijn om pijn te verwerken.
Tegelijkertijd Het boek is bezaaid met foto's en citaten, elementen die voor een visueel karakter zorgen en emotioneel bij het lezen. Montero introduceert een vleugje humor en ironie, die de melancholische toon van het werk in evenwicht brengt, waardoor de lezer met een zekere lichtheid tussen verdriet en reflectie beweegt.
Fragment van Het belachelijke idee om je niet meer te zien
“Aan de oorsprong van creativiteit ligt lijden, dat van onszelf en dat van anderen. Ware pijn is onuitsprekelijk, het maakt ons doof en stom, het gaat elke beschrijving en alle troost te boven. De echte pijn is een walvis die te groot is om geharpoeneerd te worden. En toch staan wij, schrijvers, er desondanks op om woorden in het niets te stoppen. We gooien woorden zoals iemand die steentjes in een radioactieve put gooit totdat deze verblind wordt.
Over de auteur
Rosa Montero Gayo werd geboren op 3 januari 1951 in Madrid, Spanje. Hij studeerde aan de Complutense Universiteit. In 1989 begon hij een studie aan de Faculteit Wijsbegeerte en Letteren met de bedoeling zich te specialiseren in psychologie en later journalistiek. Maar al in 1970, toen hij amper negentien jaar oud was, begon hij voor verschillende media te werken.
Uiteindelijk verliet de auteur haar studie psychologie en studeerde vier jaar later af aan de Madrid School of Journalism. Op journalistiek vlak is haar rol als interviewer legendarisch. en de techniek ervan is bestudeerd in verschillende onderwijsinstellingen. Op dezelfde manier wordt zijn Literatuur door critici geprezen en in meer dan twintig talen vertaald.
Prijzen en onderscheidingen
- Wereldinterviewprijs (1978);
- Nationale Journalistiekprijs (1981);
- Lenteprijs (1997);
- Chileense Critics' Circle Award (1998);
- Chileense Critics' Circle Award (1999);
- Prijs voor wat te lezen (2003);
- Rodríguez Santamaría-prijs (2004);
- Grinzane Cavour-prijs (2005);
- Prijs van de Madrid Press Association (2005);
- Prijs voor wat te lezen (2005);
- Romeinse Primeur-prijs (2006);
- Mandarache-prijs (2007);
- Eredoctoraat van de Universiteit van Puerto Rico, Arecibo Campus (2010);
- Cognacfestival van de Europese literatuur Lezersprijs (2011);
- Internationale Columnisten van de Wereldprijs (2014);
- Madrid Criticiprijs (2014);
- José Luis Sampedro-prijs (2016);
- Award voor professionele carrière van de International Press Club (2017);
- Manuel Alcántara Internationale Journalistiek Prijs van de Universiteit van Málaga (2017);
- Nationale Prijs voor Spaanse Letteren (2017);
- Internationale prijs voor journalistiek van de stad Cáceres (2019);
- Llig Picanya-prijs (2019);
- Prijs voor kunst en letteren van de stad Alcalá (2019);
- Legendaprijs (2019);
- Tijdreizigerprijs (2020);
- Solidariteitsprijs “Juan Antonio González Caraballo” (2020);
- CEDRO-prijs (2020);
- Violeta Negra-prijs van het Toulouse Polars du Sud Festival (2020);
- ASICOM-Universiteit van Oviedo Ibero-Amerikaanse onderscheiding (2022);
- Eñe Festivalprijs (2022).
Andere boeken van Rosa Montero
novelas
- Kroniek van liefdesverdriet (1979);
- De Delta-functie (1981);
- Ik zal je als een koningin behandelen (1983);
- Geliefde meester (1988);
- trilling (1990);
- Mooi en donker (1993);
- De dochter van de kannibaal (1997);
- Het hart van tandsteen (2001);
- De gekke vrouw van het huis (2003);
- Geschiedenis van de transparante koning (2005);
- Instructies om de wereld te redden (2008);
- Tranen in de regen (2011);
- Het gewicht van het hart (2015);
- de carne (2016);
- De tijden van haat (2018);
- Succes (2020);
- Het gevaar van gezond verstand (2022);
- De onbekende vrouw (2023).
Kinder- en jeugdliteratuur
- Het nest van dromen (1991);
- Barbara's wreedheden (1996);
- Barbara's fantastische reis (1997);
- Barbara tegen Dr. Fangs (1998).
rapporten
- Geliefden en vijanden. koppels verhalen (1998).
Non-fictie
- Journalistiek en literatuur (1973);
- Spanje voor altijd voor jou (1976);
- Vijf jaar land (1982);
- naakt leven (1994);
- Verhalen van vrouwen (1995);
- Interviews (1996);
- passies (1999);
- Bostoniaanse prenten en andere reizen (2002);
- Het beste van Rosa Montero (2005);
- de liefde van mijn leven (2011);
- Manier van leven (2014);
- Wij: Verhalen van vrouwen en nog iets meer (2018);
- De kunst van het interviewen. 40 jaar vragen en antwoorden (2019);
- echte verhalen (2024).