Het huis van de nacht Het is de laatste roman uitgegeven door Jo Nesbo, van wie er geen jaar is dat we geen verhaal hebben. Deze keer presenteert hij ons wat lijkt op een veranderen in terreur in de puurste Stephen King-stijl. Maar wij benadrukken dat het wel zo is qua uiterlijk. Dus, zoals vandaag 64 maart dat de Noorse auteur waarschijnlijk voor het eerst het licht zag op een koude dag, daar gaat mijn recensie van een titel die eens te meer aantoont waarom het is aangekomen waar het in de literatuur staat.
HET HUIS VAN DE NACHT – SYNOPSIS
Richard Elauved moet verhuizen naar het afgelegen en kleine stadje Ballantyne, waar hij bij zijn ooms gaat wonen nadat hij zijn ouders heeft verloren bij een tragische brand. Daar wordt hij al snel een verschoppeling, een van de officiële verschoppelingen van het instituut, iets dat nog zal worden geaccentueerd wanneer hij op een middag, en wat leek alsof hij een domme grap ging uithalen met een klasgenoot genaamd Tomis verdwijnt onder omstandigheden die meer dan vreemd en angstaanjagend zijn. En hoewel Richard zweert en zweert dat wat er met Tom is gebeurd zo verschrikkelijk was, zal iedereen hem de schuld geven. alles behalve karen, een andere student, die erg rebels en speciaal lijkt en die hem ertoe zal aanzetten het mysterie tot op de bodem uit te zoeken.
En dat is het Tom slikte de hoorn van een telefooncel door dichtbij het bos. Maar uiteraard gelooft noch de politie, noch iemand anders Richard's versie. Hij zal echter enkele aanwijzingen volgen die hem naar een oud landhuis zullen leiden, nu verlaten, of niet, omdat hij stemmen zal horen. Maar alles wordt nog ingewikkelder wanneer een andere partner, ook niet erg populair, zal op de meest onwaarschijnlijke manier verdwijnen in Richards eigen huis. Hij zal dus met alle middelen moeten proberen duidelijk te maken wat er gebeurt, bewijzen dat hij onschuldig is en zijn gezond verstand niet verliezen. Maar dat is alles alleen in het eerste deel.
In de tweede wij geven een tijd overslaan waar Richard nu een schrijver is die erin is geslaagd te slagen en terugkeert naar de stad voor een reünie van zijn middelbare scholieren. Maar de avond dat ze samenkomen zal niet goed eindigen en Richard zal het gevoel hebben dat hij daar niet langer aan kan ontsnappen evenementen looien griezelig.
HET HUIS VAN DE NACHT – WAT HET IS
We zijn eerder 304 pagina's van een verhaal dat zich beweegt tussen de meest fantastische terreur en het ondoorgrondelijke mysterie dat de menselijke geest is, en dat alles in een context van metaliteratuur. Het is dus een perfecte cirkel tussen het begin en het einde.
Verdeeld in drie delen, die werken als een van die matrioska's die zich openen om anderen uit te schakelen, wordt de aanvankelijk conventionele plot van het horrorgenre getransformeerd totdat we ontdekken wat er werkelijk gebeurt. Want dat weten de trouwste volgers van Nesbø al, die verder hebben gelezen Harry gat: dat er nog dat is, dat handelsmerktruc, achteruit of draai dat zal je uiteindelijk verrassen. Daarom moet je synopses of verschijningen niet vertrouwen.
Dus in de eerste twee delen zetten de presentatie van de personages en hun acties ons al op het goede spoor, en voorlopig lopen we in de val: zij zijn die van de angstaanjagende canon bij uitstek. En ze mixen van spookhuizen, die altijd zoveel spel geeft, knipoogt a metamorfose de Kafka en de laatsten die regeren in de meest actuele terreur: de zombies. We kunnen dus niet anders dan onszelf in de schoenen van de hoofdpersoon verplaatsen en het ook zo opvatten. fantastisch verhaal waaruit we willen weten hoe hij eruit zal kunnen komen. Of dat er uiteindelijk voor een hulpbron wordt gekozen deus ex machina wat – dat weten we ook – niet typerend is voor een auteur als Nesbø.
de veiling
Nou, die derde deel waar we elkaar plotseling zien een ander universum wat wij ook herkennen, maar het is totaal anders. Misschien zijn we het ons gaan voorstellen toen we de bladzijden omsloegen. Plotseling, De karakters zijn hetzelfde, maar ze gedragen zich niet hetzelfde. en ze bevinden zich natuurlijk niet op dezelfde plaats. Maar ook plotseling begint alles op zijn plaats te vallen.
De stukken komen één voor één samen in dat mengsel van literaire technische techniek en de zeer bijzondere en klinkende kennis van de auteur over hoe de menselijke geest kan werken, altijd even kwetsbaar en broos als sterk en krachtig. Alle verbindingen die hij kan maken of ongedaan maken, kunnen vernietigen, maar ook kunnen herbouwen, met de hulp van anderen en andere hulpmiddelen zoals literatuur, en dat is wat Richard vindt om op te lossen wat er gebeurt.
Kort gezegd
Nog een geweldig verhaal van de onbetwiste meester dus Jo Nesbo die de lezers uiteraard niet kunnen missen. Ook niet degenen die dat niet zijn.