Toen de Eerste Wereldoorlog ons bijna zonder 'The Lord of the Rings' achterliet

Dat lot is grillig, hebben we allemaal wel eens gehoord. Geen wonder dus dat wanneer we het leven van een personage bestuderen of, simpelweg, we ons eigen leven analyseren, we verbaasd zijn over hoe de dingen zouden zijn veranderd als op een bepaald moment het een of het ander was gebeurd.

Velen die met deze omzwervingen worden geconfronteerd, zullen huiveren bij de gedachte aan de mogelijke bestemming en het gemak waarmee deze ons pad bepaalt. In het geval van bijvoorbeeld  JRR Tolkien, het lot redde hem op wonderbaarlijke wijze van een verschrikkelijk einde. Iets wat ons, kortom, heeft laten genieten van zijn werk en zijn wondere wereld.

Wat zou er van fantastische literatuur zijn geworden als deze schrijver op 23-jarige leeftijd was overleden? Zeker, zonder de «Hobbit ' of 'the Lord of the Rings', dit genre zou anders zijn geëvolueerd en in de populaire verbeelding zouden wezens zoals de hobbits, elfen, orks of dwergen, ze zouden niet bestaan ​​of gewoon heel anders zijn.

Nou ja, alleen een kleine omstandigheid redde Tolkien van een wisse dood lang voordat hij de boeken schreef die hem op de "Olympus" van de fantasieliteratuur plaatsten . Om de ins en outs hiervan te begrijpen, is het nodig om terug te gaan naar de Eerste Wereldoorlog en een van de belangrijkste en meest gruwelijke veldslagen van dit conflict, de Slag aan de Somme.

De Britse schrijver meldde zich op 22-jarige leeftijd om voor zijn land te vechten in de Grote Oorlog. Hij deed het zoals veel van zijn metgezellen aan de universiteit, die allemaal graag hun land wilden verdedigen. Plicht werd daarom de enige verantwoordelijke voor zo'n geweldige beslissing, waardoor duizenden ongelukkige mensen naar de hel van het slagveld werden gesleept.

Het werd een deel, na zijn dienstneming, van het 11e Bataljon van het Geweer Regiment van Lancashire. Bataljon waar hij als officier aansloot vanwege zijn sociale status en academische studies. Op deze manier, na een periode van instructie, kwam naar het front in 1916 net klaar om deel te nemen aan de grote slag aan de Somme.

Deze strijd, een van de langste en bloedigste van de strijd, maakte een einde aan het leven van meer dan een miljoen mannen. Een echte "Apocalyps" waarin Tolkien betrokken was alsof uit een hobbit en Mordor het was.

Als het simpele feit dat je in dit scenario hebt gezeten, het voortbestaan ​​van de toekomstige schrijver op een laag pitje heeft gezet. Tijdens deze oorlogszuchtige reis deed zich een gebeurtenis voor die de balans aan de kant van het leven definitief deed doorslaan ten koste van een verzekerde dood in de strijd.

Het punt is dat, temidden van deze ruimte van verschrikking, modder, dood en vernietiging, ons karakter leed een zeer frequente ziekte onder de soldaten die zich in de loopgraven verdrongen. Koorts en zwakte troffen Tolkien en dwongen hem zijn post aan het front te verlaten.  vanwege de ziekte die juist "loopgraaf" wordt genoemd.

Om deze reden werd hij door het 75ste ambulancebedrijf naar achteren overgeplaatst en van daaruit op een ambulancetrein terug naar zijn thuiseiland. Het meest merkwaardige is dat, terwijl dat gebeurde, het mortiervuur ​​en de massale artilleriebombardementen zijn bataljon verwoestten en praktisch al zijn voormalige kameraden vernietigden..

Dit gebeurde een paar dagen na zijn overplaatsing naar de achterhoede. Om deze reden, We kunnen niet anders dan nadenken over wat er zou zijn gebeurd als zijn overplaatsing lang genoeg was uitgesteld om de schrijver bij deze bombardementen te betrekken.. Het moet gezegd worden dat van alle vrienden van Tolkien er maar één de oorlog heeft overleefd. Gegevens die ons helpen de wreedheid en hoge sterfte van de Grote Oorlog te begrijpen.

Het conflict slaagde er niet in hem te beëindigen, maar het had een aanzienlijke invloed op de "Lord of the Rings". Aspecten zoals de opmars van Frodo naar Mordor (de voorkant), de relatie tussen Frodo y Sam (geleefde relatie tussen de officieren en hun assisterende soldaten) en de verschrikkelijke wezens (allerlei soorten oorlogsmachines) zijn volledig verbonden met hun ervaringen en oorlogszuchtige ervaringen.

Ongetwijfeld zorgde de oorlog ervoor dat de wereld nooit de "middenaarde" en de wezens die er wonen, kent. In ieder geval, zonder dezelfde oorlog zou het verhaal zeker heel anders zijn geweest en zou JRR Tolkien niet in staat zijn geweest om de wereld te bedenken die miljoenen mensen zo fascineerde en blijft fascineren.